Work hard... party hard!

Het is 6 AM en ik loop wederom naar het lab, nadat ik ongeveer 4 uur daarvoor door mijn wekker heen ben geslapen. Mijn embryo's groeien als kool en 24/7, dat betekent dus dat ik bij bepaalde proeven op achterlijke tijden naar het lab moet en dan om de 4 (!) uur. Nadat ik de vorige weken zo stellig had volgehouden zeker niet als die andere mensen hier elk moment van de dag naar het lab te gaan, kan ik er nu echt niet meer onderuit.
In tegenstelling tot het lab, kan ik gelukkig wel slachtoffers vinden om mij te vergezellen naar de kroeg.. work hard is immers ook: party hard! anders houdt je het hier nooit vol.
Afgelopen vrijdag was het 'Yale Cadaver' bal. Een lugubere naam, voor een feestelijk evenement; de eerstejaars vieren dat ze anatomie hebben afgesloten en alle geneeskundestudenten zijn uitgenodigd. Maryam (ook uit AMS) en ik besluiten een uur voordat de bus vertrekt ook maar onze jurk aan te schieten en deze 'prom' mee te pakken.
Terwijl de bus ons naar het luxe resort brengt, kijk ik om me heen; dit zijn dus alle artsen in spe, de mensen waar we later allemaal onze levens aan toevertrouwen, waar we maar vanuit gaan dat zij het beste met ons voor hebben. Bizar eigenlijk, want ze weten allemaal heel goed hoe je een feestje moet bouwen, de voetjes van de grond houdt en de beste mixdrankjes maakt. Het is aan het einde van de avond maar goed dat de shuttle ons allemaal terug brengt. Terug naar Harkness, waar de afterparty op de 9e verdieping nog even doorgaat. Het blijkt de perfecte bonding te zijn voor de rest van mijn tijd hier; de plannen om aankomend weekend weer naar NYC te gaan zijn niet van de lucht.
Keep you posted!
Nic