Schildpadden-Matapica

Afgelopen donderdag gingen we weer naar the Havana Lounge.. maar we gingen eerst van te voren bij de andere mensen van geneeskunde zitten in hun huis.. hebben daar wat gedronken om vervolgens met zn 12en naar de club te gaan. Men was nog bezig met salsadansen en ook ik werd de vloer opgetrokken om een merengue te dansen (kon ik helemaal niet!)
Was een leuk avondje! Al beginnen we ons wel af te vragen of ze overal in elke kroeg/club dezelfde cd draaien.
Maargoed... volgende dag weer vroeg op omdat we weer een volgend tripje in het verschiet hadden. Dit keer Matapica! Dat is een soort schiereiland aan de kust.
Verzamelen bij het Waaggebouw van Bodeco, samen met Marjolein, dat is ook een stagiaire in het Diakonnessenhuis, ware het niet dat ze al 42 is! Maar leuk gezelschap om erbij te hebben. Ook kennisgemaakt met de andere groep medereizigers... Die nogal apart waren, maar wel heel aardig! We kwamen erachter dat ze farmacie studeerden in Utrecht, en vanaf toen was hun bijnaam definitief: 'de apothekers' (vooral door Marjolein ingezet).
Maargoed op weg naar Matapica, eerst over de brug naar Commewijne (een district in Suriname) en ongeveer driekwartier rijden. om aan te komen bij een of andere veerpont die ons overbracht naar een dorpje over de Suriname rivier. Vervolgens met zo'n heel smal bootje naar het huis van de bootsman. Zijn moeder had voor ons heerlijke roti gekookt en wij zaten daar in hun huis te eten. erg gastvrij en leuk!
Maar we moesten weer verder. Onze gids Hanna vertelde dat we over de plantages heen voeren. Het was erg ondiep, maar varen kon nog net. Vervolgens aan het einde van de plantage moesten we ineens de boot uit om over een heuvel van grond te gaan (soort van klunen) en moesten we de boot trekken. Vervolgens voeren we door de swamp (moeras)op weg naar Matapica. De bootsman schroomde niet om af en toe over een stuk land heen te varen en zijn motor op te tillen... wat betekende dat hij elke keer weer een ongelooflijke 'aanloop' moest nemen! Ook sprongen er af en toe wat beesten onze boot in: Kir kreeg een vis op dr schoot, Vi een raar soort garnaal en Nic een of andere springspin!
Al met al was het ongeveer een uurtje varen door het moeras en de oude plantages om vervolgens aan te komen bij Matapica. We wisten niet wat we zagen. Ineens doemden het straand voor ons op! Kun je je voorstellen... je komt uit het moeras met water zie je het strand voor je... met daarachter nog eens de zee... Heel erg bizar om te zien! Maar wel ontzettend mooi.
Matapica wordt onderhouden door Stinasu (stichting natuurbescherming Suriname), en zij hebben een aantal hutjes neergezet. Een is een uitkijktoren waarvanuit de schildpadden in de gaten worden gehouden. Soms willen er ook wel s haaien zwemmen en daar letten ze dan ook op. Maar even over Matapica: denk: zon, zee strand, blauwe lucht, blauwe zee... en helemaal verlaten! Dan krijg je wel een indruk!
Wij hebben de hele tijd gechilld op het strand (want we moeten wel bruin terugkomen natuurlijk;)) en gezwommen in zee... Wat mooi! Hele hoge golven en het water is gewoon warm.. Yannick ging nog vissen met een paar van die jongens en ze hadden de eerste keer al beet: ze hadden een enorme katvis gevangen. Werd ons verteld dat die giftig zijn (ze hebben een paar stekels) en dat neit alleen: ze zwemmen gewoon om je heen in de zee... fijn om te weten dus! Maar ach... niks vergeleken met krokodillen en slangen natuurlijk!
Ook lopen er krabben om je heen... die je ook wel s willen bijten!
We hebben dus vooral gechilld en nog een korte wandeling over het strand gemaakt totdat we gingen eten rondom het kampvuur.. Daarbij moet nog gezegd worden dat we eerst de regen ontvlucht waren en... er ongeglooflijk veel muskieten rondvlogen! Wat een hel!!!
Snel lange kleren aangetrokken en rondom het kampvuur midden in de rook gezeten... al hielp dat niet echt... ook de apothekers in expeditiekleding ontkwamen er niet aan... Maargoed.. we werden op een gegeven moment geroepen dat er al schildpadden het strand op waren gekomen! en ook nog s recht voor de hutten! Wat een geluk!!!
Dus wij naar die schildpadden toe...
Maar die schildpadden doen er dus heel erg lang over.. eerst een half uur om uit zee te komen, en vervolgens het strand op te kruipen voorbij de vloedlijn... vervolgens drie kwartier om die kuil te graven waar de eitjes inkomen... soms kunnen het er wel 150 zijn! Maar goed... die achterflippers zijn ongelooflijk flexibel... Als ze eenmaal eitjes aan t leggen zijn dan zijn ze helemaal in trance... we konden dan ook met zn allen dichterbij komen om dr aan te raken..
achterflippers: zacht en flexibel, schild: hard natuurlijk, voorflippers: leerachtig (vandaar de naam van deze schildpadden: lederschildpadden, de grootste van alle zeeschildpadden!) en we mochten zelfs over dr hoofd aaien! We hadden echt het idee dat we naar een dier uit het tijdperk van de dinosaurrussen aan t kijken waren! Ongelooflijk indrukwekkend. Maar het was al laat en wij gingen heerlijk in ons hangmat liggen op het balkon, waarvoor de lokalen ons als gekke bakara's verklaarden.. maar we hielden goede moed!! Heerlijk geslapen en om 6 uur weer op om weer op zoek te gaan naar schildpadden, die willen ook wel s sochtends vroeg uit zee komen. helaas geen geluk voor ons, maar wel een heerlijke wandeling om vervolgens weer op het strand te gaan liggen in de zon, zoals het echte bakara's betaamd! Kiry dook nog ff de zee in, om vervolgens helmaal verwaterd en beduusd er weer uit te komen na een te hoge golf (af en toe wel 2.5 meter!) Maar goed... we moesten weer op tijd terug omdat de andere groep die na ons zou komen niet op tijd er zou zijn... dus wij weer naar dat gezin om te eten komen we astrid, victoria en sarah en vader tegen die ook geneeskunde doen! heel erg toevallig:D
Maar goed... wij weer met de veerpont naar de andere kant van de rivier... is Marjolein dr camera vergeten en moet ze weer ff terug... helaas dus wat te laat voor de voetbal wedstrijd (zo'n 10 minuutjes) en moesten we op de stoep zitten om naar de wedstrijd te kijken.. jammer dat ze van Rusland verloren hebben en dat het deze keer niet weer zo'n leuk feestje was in 't Vat. Hebben onszelf maar getrakteerd op heerlijk italiaans eten in de waag (wel een beetje decadent maargoed). Daarna nog langs de McDo voor een ijsje en een goed gesprek!
Inmiddels zijn we vandaag langs Fort Zeelandia geweest in het museum (we zijn niet geheel cultuurbarbaristisch: quote Yannick) en willen toch wel wat weten! We hebben zelfs de plek gezien waar de decembermoorden zijn gepleegd en de kogelgaten nog in de muur zitten.. wel indrukwekkend! Nu in het internetcafé waar nogmaals Nederland-Rusland wordt uitgezonden om het nog maar wat pijnlijker te maken!
Volgend weekend waarschijnlijk naar Brownsberg en aankomende week weer naar stage! kijken hoe we dat overleven! We zijn al op de helft!
Vi komt bij Nic op de afdeling.. dus ze hoopt wat meer te doen te hebben...
Al met al vermaken we ons hier prima!!!
Tot snel!!
Liefs,
Vi, Kir, Yannick en Nic