Jij gaat shock krijgen!

Woooww!!!
Na 8 uur en nog wat vertraging eindelijk aangekomen in Paramaribo. Vi, Kir en Yannick hadden gewoon de vlucht op hun normale tijd dus die waren rond een uurtje of 7 (lokale tijd) geland en hadden de sleutel van het appartement gehaald en waren daar heen gegaan en gebracht door de familie Jessurun. Zoals ik al zei, 8 uur vertraging dus... dan kom je dus aan rond een uurtje of 1 'snachts lokale tijd (inmiddels 6 uur in NL) en dan moet je nog met de bus door de boes boes om in paramaribo aan te komen. Eerst passeer je Lelydorp (ja echt grappig hier die namen, ze hebben zelfs Alkmaar en Groningen) en dan kom je aan in paramaribo. Ik ging nog maar ff bij mn vader in het hotel slapen (kben toch niet gek!), want het was inmiddels een uurtje of kwart voor 3. Heerlijk geslapen en de volgende dag op weg naar Kir, Vi en Yannick. Ook kennisgemaakt met onze onderbuurman Eddy, die meer tijd besteed aan t stofzuigen van zn auto dan aan fabriceren van zn eigen bumper, aangezien dat veel goedkoper is. Vervolgens om 12 uur een rondrit gehad van meneer Jessurun, naar blijkt nu de directeur van de SLM (surinaamse KLM). Over de vreemde brug heen (heel hoog met een soort knik erin) en allemaal tips gehad voor vershcillende uitstapjes. Hij heeft ons afgezet bij het Ziekenhuis. Waar uiteindelijk iedereen thuis bleek te zijn, omdat er in de weekenden niet echt gewerkt wordt. Maargoed. Voor de rest nog naar papa en fietsen geregeld en een telefoon kaart (surinaams nummer nicole: 00597-8515637 en Vi + kir: 00597-8515634). Vervolgens zijn we savonds bij Blauwgrond gaan eten (een soort wijkje van Paramaribo) bij Mirosso: een Indonesiër. Was heerlijk! Op een gegeven moment maar wel naar huis gegaan want we waren toch wel moe!
Maandag zijn we om 06.00 opgestaan omdat we om 07.00 in het ziekenhuis moesten zijn. Komen we daar aan. is die mevrouw er niet met wie we alle afspraken hadden gemaakt. Die was lekker op vakantie. dus het begon al lekker. Maar ze hadden het allemaal heel goed opgelost. Zuster Margaret kawm ons opvangen en gaf ons een rondleiding over de afdelingen. Ontzettend grappig om te zien hoe een ziekenhuis er hier dus uitziet. Tis bijna niet in woorden te bevatten. Denk oude verrotte betonnen muren, liften die altijd stuk zijn, graadje of 28 binnen en absoluut geen geschoold personeel en je krijgt een beetje een idee. Maargoed dat was het weer voor maandag. We stonden om 09.00 alweer op de stoep. En ja wat doe je dan met je dag. inderdaad naar huis en een beetje chillen en wachten totdat de regen ophoudt. Want we hebben het getroffen: het is precies regenseizoen heir nu! Man het komt met bakken uit de hemel echt niet normaal. En dan ineens is het weer droog en kun je in je bikini rondlopen. Nou goed. wij als echte hollanders op weg naar het zwembad, die melkflessen moeten immers bijgebruind worden. Dus wij naar het lokale zwembad.... was er nog zwemles en vreemde openingstijden. Dus wij naar Hotel Torarica van pa. En hebben we daar heerlijk illegaal gezwommen in het zwembad.
Vervolgens naar 't Vat. DE bar hier in Paramaribo als je een Nederlander bent en voetbal wilt kijken, want ja dat willen we natuurlijk niet missen! Wat een geweldige sfeer daar, al die surinaamse voor en nabeschouwingen je weet niet wat je ziet. Voetbal is hier groot!
3-0 en het feest kon niet op. Wij heerlijk nog even gefeest daar in 't Vat om vervolgens toch maar wat bij de lokale febo wat te gaan eten. Het viel eigenlijk wel mee hoe vies het was. Bami of Nasi vers gemaakt onder een lamp wat vervolgens in de magnetron opgewarmd wordt, je moet er maar van houden maar het viel dus mee!
Heb in 't Vat ook Botty ontmoet, die doet hier veel reisjes naar bv. schildpaddeneilanden en verlaten zandstranden. We gaan daar vanmiddag ff achteraan.
Ook de ubernicht/manager van de Zsa Zsa Zsu ontmoet (schijnt een hele hippe tent hier te zijn) die er voortaan wel voor zorgt dat we gratis naar binnen komen.
Magoed zijn uiteindelijk naar huis gegaan (rond 9 uur) en hebben nog thuis ff gechilld. Hup onder de klamboe en slapen maar. Wat een hitte om hier snachts te slapen echt niet normaal!
Magoed volgende dag weer om 06.00 op want om 07.00 in het ZH. Helaas hadden Vi, Kir en ik geen MRSA test gedaan. wat ons uiteindelijk een hoop gedoe kostte om ze toch zo ver te krijgen dat we toch mochten beginnen!
vi en yannick op interne/chirurgie. Kir en victoria op chirurgie. Eva en Femke op interne mannen en ik in mn eentje op interne vrouwen.
goed... hoe gaat zo'n dag nou. Ik kan alleen voor mezelf spreken.
Wat een ongelooflijke chaos. Toegewezen aan een zuster (zuster Cherryl) Nou echt zuster kan je t niet noemen, totaal geen medeleven toont ze, hup die katheter derin. Mevrouw de patient vergaat van de pijn en ik probeer der een beetje gerust te stellen. Waardoor ik wat scheve blikken naar me toe geworpen krijg. Dat zijn ze hier niet gewend. Niks aardig, gewoon doen! Of ik de volgende katheter wil doen, ik ben immers geneeskunde student (moet ze hier maar ff duidelik maken dat ik nog ECHT niets kan!).
Nou goed, aantal oude vrouwtjes helpen wassen. En iedereen een pamper omdoen. Iedereen ligt hier met zn 6en op een zaal. Ze hebben namelijk niet zo'n luxe verzekering (3e klasse, heb je 2e of resp. 1e klasse dan lig je in je eentje of met zn tweeen op een kamer).
Maargoed ik was het dus al zat om die mensen te wassen en kwam gelukkig Lindy tegen op mijn afdeling die me op weg hielp. Heeft me uitgelegd over GORDON (soort vragen lijst die je in moet vullen om een patient op te nemen) wat hier absoluut heilig is, maar waar ze al 3 jaar mee bezig zijn om het te leren en ze het nog steeds niet snappen. Ik moet dat maar in een uurtje regelen, ben immers een baraka (blanke) en kan dat wel (ik moet zeggen dat het inderdaad niet moeilijk is en dat ze niet zo moeten zeuren:P). Moest het ook maar meteen op een patient oefenen en heb dat maar gedaan samen met lindy, die kan me nu nog helpen en is aan t einde van de week alweer weg! ging nog best goed. Alle patienten hier zijn super aardig. Heb nog een hele tijd met een oud vrouwtje lopen praten wat uiteindelijk dertoe leidde dat ik met de hele zaal aan t praten was, terwijl de zusters maar een beetje doelloos ronddwaalden door de gangen opzoek naar vuilnisbak. Goed... ook een aantal patienten naar de 'rontgenafdeling' gebracht waar foto's werden gemaakt. niet te beschrijven in woorden hoe dat daar gaat. Er hangt een handgeschreven papiertje met hoeveel VOLT je voor welke foto moet nemen. Geen loden schort voor iemand en mevrouw wordt on-ge-veer voor de fotografische plaat geschoven dat op het timmermansoog van de radioloog wel recht ervoor is.
iemand wordt hier ook gewoon van het zuurstof afgehaald als het nodig is om iets te doen. Totaal bizar!
owjaaa weet je wat ook bizar is: alle patienten worden hier met 'schatje'aangesproken.
Vervolgens werd er nog 'controle'gedaan. Bloeddruk meten. Niet echt accuraat. Of ik het ook ff wilde doen, ze zou het me wel leren. Nou sta ik daar als een echte dokter met een stetoscoop loopt ze weg en verwacht ze dat ik het wel ff regel.. nou ik heb het ooit eens een keer op de middelbare school gedaan en misschien een keer voor de grap geoefend, maar op een doodzieke patient... nee dat was totaal nieuw voor me.. kon het ook niet... waar na 'zuster Cherryl' me uitlachte en erg trots was tegenover de andere zusters dat zij het wel kon. Goed... denk dat ik t maar niet persoonlijk op moet vatten!
Dat was het wel voor mn eerste echte werkdag... wennen is het wel... en de shock is al aardig ingedaald. Heb net papa uitgezwaaid die weer naar Adam gaat.
Zitten nu met zn 4en in een internetcafe met op de achtergrond het EK. zometeen nog ff kijken of we een tripje kunnen regelen voor het weekend.
Het bevalt ons uiteindelijk allemaal wel... tis alleen een gewenningsproces, en ik denk dat we het 'werk' hier zo goed en zo kwaad als het kan maar moeten 'volbrengen' en het vooral niet al te serieus moeten nemen.
Maargoed jullie horen snel weer van ons! Ik hoop dat de foto's er een keer opgezet kunnen worden dan zien jullie de beelden die bij het verhaal horen!!
Heel veel liefs uit het natte en warme suriname!!
Vi, Kir, Yannick en Nicole